Monday, July 27, 2009

ပ်ံသန္းျခင္း

ေပ်ာ္စရာ ရွိေသာအခါမွာ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသာေပ်ာ္လိုက္ပါ...
ဤေလာကက ေပးတဲ့အရာ..။

ငိုစရာ ရွိေသာအခါလည္း
ရင္မွဖြင့္ထုတ္ငို လိုက္ပါ...
ဒီဘဝၾကီးက ေပးတဲ့အရာ..။

ခ်စ္စရာ ရွိေသာအခါလည္း
ျမတ္ႏိူး၍သာခ်စ္ လိုက္ပါ...
မေသဆံုးခင္ဘဲ ခ်စ္ရမွာ..။

မုန္းစရာ ရွိေသာအခါမူ
ေမ့ေပ်ာက္၍သာမုန္း လိုက္ပါ...
ဒီတစ္ဘဝမွာဘဲ မုန္းရမွာ..။

ေပ်ာ္
ငို
ခ်စ္
မုန္း
အကုန္လံုး...
လုပ္သင့္ရာကို လုပ္လိုက္ပါ....။

အကယ္၍သာ လိုအပ္လွ်င္...
ကိုယ့္ ကိုယ္ ကို ပါ ေမ့လိုက္ပါ။

Wednesday, July 22, 2009

ျမန္မာကို ဘာထင္သလဲ



ျမန္မာေတြ မညံ့ဘူးလုိ႔ ေျပာတာကို မယံုၾကဘူး။ သက္သက္မဲ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတယ္လုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ၾကြားစရာမရိွ ႀကံဖန္ၾကြားတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တုိ႔ျမန္မာေတြက ထြင္ရမယ္ ဆိုရင္ ဘာထြင္သလဲ မေမးနဲ႔၊ ထြင္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္မရိွဘူးလုိ႔ သိရေအာင္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားက ေရာက္လာတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို လက္ေတြ႕ျပရေအာင္ ရန္ကုန္ ကန္ေတာ္ေလးဘက္ ေခၚသြားလုိက္တယ္။ မိတ္ေဆြ ႏိုင္ငံျခားသားက ဘာမ်ား ၾကြားခ်င္လုိ႔လဲတဲ့။ မယံုတစ္ဝက္ ယံုတစ္ဝက္နဲ႔ လုိက္လာခဲ့တယ္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ျမန္မာဆုိရင္ သိပ္အထင္မႀကီးခ်င္ဘူးပဲကိုး။ ဒါကလည္း သူ႕ရဲ႕ အျပစ္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူးေလ။ ျပည္ပမွာက ျမန္မာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အားမနာ လွ်ာမက်ဳိး ေျပာေနေလၾကေတာ့ သင္းတုိ႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား အေနနဲ႔ နားဝင္ေနတာမ်ဳိးလည္း ရိွေကာင္း ရိွႏိုင္မွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ တို႔ျမန္မာေတြ မညံ့ဘူးဆိုတာ လက္ေတြ႕ျပမယ္၊ လာလုိက္ခဲ့ဆုိၿပီး ေခၚသြားလုိက္တာ ကန္ေတာ္ေလးဘက္ကို။ ကန္ေတာ္ေလး ေရာက္ေတာ့ လမ္းေဘးမွာ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ ေရာင္းေနတဲ့ သူေတြကို လက္ညိႇဳး ထုိးျပလုိက္တယ္။ သင္းက ဘာေတြတုန္းတဲ့။ တံုးပါ့ ငတံုးရယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အဲသည့္လုိ တုံးလြန္းလုိ႔ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္ေနတာေပါ့ဟလုိ႔ ေျပာၿပီး မင္းၾကည့္စမ္း၊ ဒီဇယ္နဲ႔ ဓာတ္ဆီေရာင္းေနတာ ျမင္လား။ တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ ဒီဇယ္နဲ႔ ဓာတ္ဆီ ဝယ္ခ်င္လုိ႔ကေတာ့ မင္းတုိ႔တုိင္းျပည္လုိ ဆုိင္ေတြ၊ ပန္႔ေတြ၊ စေတရွင္ေတြ ဘာမွမလုိဘူး။ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း ရိွစရာ မလုိဘူး။ တြမ္တီဖုိးအာဝါ ဆားဗစ္ကြလို႔ ေျပာလုိက္တာ၊ တုိ႔ဆီမွာ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ ဘယ္အခ်ိန္လုိခ်င္လဲ၊ ေရေျမာင္းထဲမွာ ပုံးနဲ႔အျပည့္လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ သင္းမ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ အိုေဂါ့ဒ္ တယ္ဟုတ္ပါလားတဲ့၊ ေဟ့ဒီမွာ တို႔တုိင္းျပည္မွာ ဓာတ္ဆီ လိုခ်င္လား၊ ဒီဇယ္လုိခ်င္သလား ႀကိဳက္တဲ့ေရေျမာင္းထဲ သြားႏႈိက္လုိက္၊ လုိခ်င္သေလာက္ ကိုပံုးနဲ႔ ရေစရမယ္လုိ႔ကို ေျပာလုိက္တာ။ ၿပီးေတာ့ အနားမွာ ရပ္ထားတဲ့ ေလးဘီး ကားတစ္စီးကို ျပလုိက္ေတာ့ သူက ဘာတုန္းတဲ့။ ဒီေလးဘီးကို ေရွးေဟာင္းပစၥည္း အေနနဲ႔ ထိန္းသိမ္းထားတယ္ ဆုိၿပီး ျပခ်င္တာလားတဲ့။ ဖြတ္တံုးပါ့ ငတံုးရယ္။ မင္းကေတာ့ တံုးၿပီးရင္း တံုးပါလားလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းထင္တာက သာမန္ ေလးဘီးကားလုိ႔ ထင္တယ္မဟုတ္လား။ တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ သာမန္ ေလးဘီး အစုတ္ကေလးကိုေတာင္ ေဘာက္ဆာကားေတြ ျဖစ္ေအာင္ ထြင္ႏုိင္တယ္ကြ၊ သိရဲ႕လား ငတံုးရဲ႕ ေျပာၿပီး ေလးဘီးေနာက္ခန္းကို ျပလိုက္တယ္။ သင္းအံ့ၾသသြားတယ္၊ ဟဘာေတြတုန္းတဲ့။ ငတံုးရ ဘာရမလဲ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေလ၊ မင္းၾကည့္ရင္ သာမန္ေလးဘီး အစုတ္ေလးလုိ႔ ထင္တယ္မဟုတ္လား။ သည္မွာၾကည့္ ေလးဘီးအစုတ္ကို လူစီးတဲ့ ထုိင္ခံုေတြျဖဳတ္၊ ေဘးပတ္ပတ္လည္ သံျပားနဲ႔ ပတ္ၿပီး တိုင္ကီ လုပ္လုိက္ေတာ့ ဓာတ္ဆီ ေလွာင္ကန္ ျဖစ္မသြားဘူးလား။ အဲသည့္ေတာ့ ေလးဘီးအစုတ္က ေလးကေလာင္စာဆီ သိုေလွာင္တဲ့ ေဘာက္ဆာ ျဖစ္မသြားေပဘူးလား ငတံုးရဲ႕ ဟင္းဟင္းလုိ႔ ေျပာလုိက္တဲ့အခါ အိုးမုိင္ေဂါ့ဒ္ ဆိုၿပီး သင္းပက္လက္ကို လန္သြားပါေရာလား။ ဟင္း ဟင္း ဒါအကင္းပဲ ရိွေသးတယ္။ တုိ႔ျမန္မာေတြမညံ့ဘူး ဆိုတာ ယံုၿပီလား လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္။ ဘာရမလဲ ဟြန္းျမန္မာကြ ...။ ကိုကိုကို