Tuesday, July 20, 2010

သတိ


သားကို အေဖကသတ္ျပီး
အေဖက သားကိုျပန္သတ္ေနတဲ့ ေခတ္။
စုန္ေရဆိုတာ မသိ
ဆန္ေရဆိုတာမရွိ
ဦးသူလုပ္ေၾကးဆိုျပီးျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္။

အျမွီးက်က္ရင္ အျမွီးစားျပီး
ေခါင္းက်က္ရင္
ေခါင္းစားတတ္တဲ့သူေတြမ်ားလာေတာ့
ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္...
ညျမင္ေန႔ေပ်ာက္ေတြျဖစ္လာတယ္..။

ရွဳ ႔တတ္သူေတြအဖို႔ေတာ့
တရားေတြရမယ္။
အနိစၥဆိုတာကို
ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း
ျမင္လာရမယ္။

ကမၻာၾကီးက ပိုပူေႏြးလာတယ္။
လူေတြရဲ ႔သိကၡာကို
ေငြနဲ႔ဝယ္လို႔ရလာတယ္။

ဒီလိုေခတ္ၾကီးထဲမွာ..
ရိုးရိုးက်င့္လို႔ ျမင့္ျမင့္ၾကံ
မွန္တာလုပ္ျပီး
ဟုတ္တာေျပာလို႔ ရႏိူင္ေသးေပမယ့္....

ၾကည့္ေန ၾကည့္စား
သတိနဲ႔ေန သတိနဲ႔သြား

အစားမေတာ္ တစ္လုပ္
အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းဆိုသလို...

အပူရွပ္ယံုကေလးနဲ႔ဘဲ...
ဘဝပါ တစ္ခါတည္း
ေျပာင္းသြားႏိူင္တယ္။

(၂၂.၇.၂၀၁၀)

5 comments:

An Asian Tour Operator said...

"သတိ" နဲ႕ သတိေပးလိုက္ တဲ့ အတြက္ေက်းဇူးပါ။ သတိ နဲ႕ ေန သတိ နဲ႕ သြား ၿပီး အၿမဲ သတိထားေန ရေတာ့ မယ္။

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

ကဗ်ာေလးက အဓိပၸာယ္အျပည့္ပဲ...
ဟုတ္တယ္ေနာ္
စားသတိ သြားသတိ
အရာရာ သတိရွိမွ ျဖစ္မယ္

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

ဟာ ေဆာရီး... error တက္ေနလို႔ မန္႔လို႔မရဘူးဆိုၿပီးႏွိပ္တာ ဘယ္ႏွခ်က္မွန္း မသိဘူး... ခု IE ကို restart ျပန္လုပ္ၿပီး ႀကည့္လိုက္ေတာ့မွ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္... အႏူးအညြန္႔ေတာင္းပန္ပါတယ္... တကယ္ပါ... ပထမဆံုးအႀကိမ္လာၿပီး တလြဲေတြလုပ္မိတာ တကယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္...
ေတြ႔ ပု ခ်ိ ပါေနာ္...:)

သုခုမေလဒီ said...

သတိနဲ႔ေနဖို႔သတိေပးတာ ေက်းဇူးပါ ရဲရင့္ေရ..။
ကဗ်ာေလးက ေခတ္အေၾကာင္းေလးပဲ။ ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..။ စီဗံဳးမရလို႔ မန္႔သြားပါတယ္။

Tin said...

thank a lot brother.